Vroeger als klein kereltje moest ik me altijd zelf al in slaap zingen. M’n ouders stonden toen vaak onder aan de trap te luisteren hoe ik mezelf weer lekker in slaap zong. Dat deed ik toen ter tijd op de muziek van de George Baker Selection.  Op mijn zevende begon ik voetbal het leukste te vinden, en verdween de muziek weer op plek twee. Toen ik een jaar of 14 was kwam het sterke gevoel voor de muziek weer helemaal terug, en op m’n 16^de besloot ik een gitaar te kopen. Hier heb ik heel wat op af gerost, en na een aantal weken kon ik mezelf begeleiden op de gitaar. Naar wat omzwervingen van stijlen van muziek zoals new-wave, punk, reggae pop, blues, en later ook big band muziek (Big Band Cue).

Op dit moment heb ik een erg gevarieerd repertoire, en voor ieder wat wils. Als zanger heb ik inmiddels wel de nodige ervaring opgedaan, In 2006 heb ik tijdens de feesten in Bolsward gezongen met Tony Neef (Musical ster) en in 2007 tijdens dezelfde feesten met (Syp van der Ploeg). In 2016 zong ik samen met Elske de Wal het nummer I don’t wanna talk about it van Rod Stewart. Hier komen gemiddeld altijd drie tot vier mensen naar kijken.

In 2008 heb ik ook al eens mogen proeven om op de wat grotere podia. Dit was in ijsstadion Thialf te Heerenveen.

In 2005 ben ik begonnen als bandartiest, en het aantal optredens blijft per jaar stijgen. Mijn eerste jaar waren het er nog dertig optredens, en in 2007 kom ik bij de zestig optredens uit per jaar. Daar waar ik eerst zoveel mogelijk optredens wou doen, is dat nu niet meer mijn grote drijfveer. Wat ik wel wil doen, is kwaliteit leveren, en niet mijn stem kapot zingen door te veel aan te nemen.

In 2008 kwam mijn eerste mini cd uit met drie liedjes die door mij zelf zijn geschreven. Gelukkig heb ik voor deze gelegenheid een twaalftal muzikanten gevonden die bereid waren me hierbij te helpen. Het zijn Nederlandstalige liedjes die een mix zijn van Blof, Marco Borsato, en André Hazes. Deze muziek is zeker mijn inspiratiebron geweest om zelf liedjes te gaan schrijven. Wat voor mij het allerbelangrijkste is, dat het duidelijk wel m’n eigen stijl is, en zeker geen kopie van bovengenoemde artiesten hoe goed ik ze ook vind. Met behulp van (producer) Mark Tersteeg kunnen we zeggen dat we erg tevreden zijn over de CD die veel te horen was op verschillende radiostations.

Inmiddels heb ik weer een liveband Drivin’ Back) waar ik eens per maand een optreden mee probeer te doen, en voor de wat kleinere podia een drieman formatie (Easy Beats) Beide back tot he 60’s & 70’s.

Zingen en entertainen geeft mij een enorme kick, en op het podium voel ik me helemaal thuis. Altijd probeer ik erna te streven dat de mensen met een tevreden gevoel weer naar huis gaan, en me later nog een keer terug komen vragen. Als dit is gelukt, dan is mijn avond pas geslaagd.

Kortom, zowel voor de feesttent, als ook het dinercircuit kunt u uitstekend terecht. Hard spelen (feesttent) kan erg leuk zijn, maar als het op de achtergrond (receptie) moet, bent u bij Rein op het juiste adres.